Doggy's

Tommy was onze eerste hond, Melvin was nog klein en besloten een hond aan te schaffen.

Zo nu en dan kwam ik een hond tegen die ik helemaal te gek vond. Een saarloos wolfshond. Zover ik nog weet 2 derde herder en 1 derde wolf. Een schitterende hond, zo beetje de oorsprong van een hond dacht ik.

Na bezoek bij de fokker en daar 3 boeken meegekregen om mij in de hond algemeen en de Saarloos wolfshond te verdiepen. Bij het gedrag bij de fokker viel ons op dat het geen allemans vrienden waren, stelden zich op de achtergrond op. We twijfelden.

Niet voor ons de ideale gezinshond. Lang verhaal kort, op zoek naar een gezinshond en dit werd een labrador, Tommy.

Eerst dachten we dat het speelsheid was, maar later werd het minder leuk. Tommy kon zomaar ineens bijten, bij Melvin een paar keer zelfs in zijn buik. Dit ging niet verder zo. Tommy kreeg een andere baas. Hij ging elke dag mee in de winkel van de eigenaar, een goed leven. Later bij informeren hoe het met Tommy ging kregen we te horen dat hij aan zijn hoofd geopereerd was, hij had een tumor in zijn hoofd wat gelukkig helemaal weggehaald kon worden en zo een normaal gedrag vertoonde. Onze 1e hond en ondeskundigheid stelde toen Melvin op de 1e plaats, achteraf misschien verder moeten laten onderzoeken.

Dumpy Na de ervaring van een groter wordende hond, zochten we nu naar een kleiner ras. Keeshondje of iets dergelijks vonden we wat te teer bij een jonge knul in ons gezin. Zoeken, lezen en kijken kwamen we op de Cairn terrier, stoer, ruigharig en pittig. En achteraf gezien als de rest van het gezin, niet luisteren. Een geweldige hond die in de bergen van Zwitserland zijn mannetje stond. Melvin was zijn dikke maat. Een vriendelijke hond naar iedereen, tot het gezin bedreigd werd in zijn ogen. Kwam er een andere hond te dicht bij toen Jose zwanger was van Melanie, direct in de aanval wat hij normaal niet deed. Ook als ik met de Kever Cabriolet naar het dorp ging “paste” hij op de auto terwijl ik naar de winkel ging. De buurman die hij uiteraard kon, daar was hij altijd vriendelijk tegen. Maar zijn hand in de Kever steken om Dumpy te aaien was er niet bij. Op tijd trok Teun de buurman zijn hand terug.

Jose wilde al enige tijd een nestje. We hebben dit toen ook gedaan. Reslutaat 8 pupjes, helaas redde er 2 het niet. Was ook erg veel 8 stuks. Een fantastische ervaring, maar nooit meer zei Jose.

De pups groeide en waren zo groot dat ze het huis mochten verlaten. Plan was er 1 te houden. Helaas ging het helemaal fout, Dumpy had waarschijnlijk achteraf iets met een zwangerschaps vergifiging opgelopen waarvoor hij een prik kon krijgen, maar de dierenarts had ons daar niet over ingelicht. Dumpy loopt door de kamer naar de trap en viel om, gaf een gil die ik nog naar kan horen, nog op mijn netvlies staat het beeld, Dumpy viel dood neer. In de auto gesprongen, naar de dierenarts, maar helaas.................

Toen hebben we 2 pups gehouden, Gentle en Papilon.