Wanneer de Fiat Barchetta gekocht is moet ik nog uitzoeken

Hij was van 24 -07-1998 en de volgende eigenaar kocht hem

van ons op 14-01-2005. De SLK kochten we 11/2004. De Barchetta heeft 2 maanden te koop gestaan toen we de SLK al hadden. De Cappuccino kochten we 2001. Ik denk dat we de Barchetta van 2002 tot 2004 gereden hebben.


Compleet met hardtop kochten we deze in Rotterdam, dit

keer geen import. Wel in Duitsland wezen kijken maar

konden daar niet iets moois vinden en deze stond al geruime

tijd bij de autohandelaar, dezelfde waar ik ook de 2 MX5

gekocht had gekocht www.automobielbedrijfgoedhart.nl


De auto was echt tip top onderhouden en zag er als nieuw uit

De prijs was ook aantrekkelijk en de kleur vond ik echt bij de

auto passen.

Voor de rest had ik niet echt veel met de Fiat Barchetta

Maar toch weer leuke ritten mee gemaakt .


Verkopen duurde wel even, de vorige auto’s waren altijd

vlot weg, maar er is maar 1 koper nodig en die kwam na 2 maanden opdagen. Hij stond inmiddels onder de

auto pyjama en de SLK was al in gebruik. Toch nog voor de prijs verkocht die ik wilde.


Fotogeniek was hij wel.

FIAT

Signalement

Merk

Fiat

Model

Barchetta

Carrosserie

2-deurs, cabriolet

Transmissie

5 versnellingen handgeschakeld


Nieuwprijs

€ 27.875

introductie: mei 1995

einde: juni 2003

2003

De koper van een roadster kan tegenwoordig kiezen uit heel wat modellen. In deze test de Fiat barchetta. Die auto is nog steeds zoals ’ie vier jaar geleden op de markt kwam. Reden genoeg voor een hernieuwde beoordeling.

Fiat kent voor de barchetta maar één uitvoering met een lekker snerpende 1,8-liter zestienklepper. Deze motor maakt de roadster pittig. Met name in het veelgebruikte toerental tussen de 2000 en 3000 toeren is de barchetta goed bij de les. Door de variabele timing van de nokkenas, die de barchetta-motor ook onderin een flinke trekkracht geeft, kun je de pook onberoerd laten als je even hebt moeten afremmen en dan weer wilt versnellen. Die puf onderin zie je ook weer terug bij de tussensprintjes. Gezien het prestatieniveau valt het verbruik niet tegen: 1:10,3.

Op de barchetta laat Fiat zien dat je met moderne verlichtingstechnieken "spannende" koplampen kunt maken. En kijk eens naar de absolute schoonheid van die sierlijke verchroomde deurklinkjes. Ja, de vormen van de barchetta spreken ons nog steeds aan. Ze zijn origineel en het totaalbeeld is harmonieus.

In zo"n sportieve tweezitter moet je geen zee van ruimte verwachten. Het gaat er eerder knus aan toe, zeker als de kap gesloten is. Dan moet je niet langer zijn dan ongeveer 1,85 meter om nog echt lekker te kunnen zitten. De volwassen stoelen geven een goede zijdelingse steun.

Kleurig interieur

Fiat laat ook aan de binnenkant zien hoe je een auto echt leuk maakt. Door de gekleurde panelen op dashboard en portieren loopt de buitenkleur naadloos over naar het interieur. Een prachtig detail zoals alleen de Italiaanse designmeesters dat verzinnen. Maar ook de rest van het dashboard laat zien hoe modern en klassiek harmonieus in elkaar kunnen overvloeien. Een schoonheidsfoutje: de nogal laag geplaatste binnenspiegel. Bergruimte heeft de barchetta niet veel, zeker niet als je hem bestelt met een tweede airbag op de plaats van het dashboardkastje. We missen ook een armsteun voor de bestuurder; die wordt zo wel gedwongen tot een actieve rijstijl met twee handen aan het stuur. Een pluspuntje is de hoogteverstelling van het stuur.


FIAT BARCHETTA

Rij-impressie

door AUTOZINE.NL - Als Italiaanse auto's op één punt uitblinken dan is het wel op design. In dat opzicht is de Fiat Barchetta een unieke auto. De Barchetta oogt niet uiterst modern, maar ook niet retro. De Italiaanse ontwerpers hebben kans gezien om met klassieke stijlelementen een geheel nieuw ontwerp te maken, waardoor de auto een heel eigen gezicht heeft. Mede daarom is de Barchetta al bijna 5 jaar in ongewijzigde vorm op de markt. Tijd voor een test.

"Barchetta" is Italiaans voor "bootje". De Weergoden moeten dat hebben geweten, want op de eerste dag van de test regende het zo hard dat een bootje meer op zijn plaats was dan een cabriolet. Maar het was een prima gelegenheid om te constateren dat de kap goed waterdicht is en tot zo'n 100 km/u voor een acceptabel geluidsniveau zorgt. Bestuurders tot zo'n 1 meter 85 zitten goed, wie langer is komt in aanraking met de stangen van het mechaniek van de kap. Zo als later zal blijken zitten langere bestuurders wel goed uit de wind met geopende kap.

Fiat heeft gekozen voor een plastic achterruitje zonder verwarming of extra ontwaseming. Bij slecht weer beslaan de ruiten gemakkelijk en is de binnenspiegel volkomen waardeloos: door de achterruit is simpelweg niets meer te zien. De ontwaseming voor de voor- en zijruiten kan het werk redelijk aan. Airconditioning is optioneel.

Zon!

Na enkele uren rijden ontsnapt de Barchetta aan het donkere wolkendek zodat eindelijk de kap geopend kan worden. Dat is een eenvoudige handeling die niet meer dan 15 seconden in beslag neemt. De hendels om de kap te ontgrendelen zijn slim achter de zonnekleppen verborgen. Dat is niet alleen mooi, het voorkomt ook dat de inzittenden zich er tegen kunnen stoten. Het dak verdwijnt onder een in de carrosseriekleur gespoten afdekkap, waarna een prachtig silhouet overblijft.

Voor het gevoel rijdt de auto lekkerder zonder kap. De motor die eerst nog rauw en ongewillig klonk, blijkt ineens prachtig rond te lopen. Zoals bij iedere cabriolet, is het zicht rondom met open kap superieur en heeft de bestuurder het gevoel meer controle over de auto te hebben.

De aandrijving wordt verzorgd door een 1.8 liter viercilinder motor die afgeleid is van de Lancia K. Met 130 pk en een maximum koppel van 164 Nm is de Barchetta geen stakker, maar het feit dat de motor voorin is geplaatst en de voorwielen aandrijft, maakt duidelijk dat Fiat niet de bedoeling had een sportwagen te maken.


Toch is de Barchetta altijd voor een pretje in. Wanneer de motor toeren mag draaien, komt er een geluid uit het vooronder dat niet onder doet voor een Italiaanse tenor. Op dat moment wil de Barchetta ook best een GTi'tje verschalken. Tenminste, als het gaat om tussensprints. Zo niet, dan wint de Barchetta alsnog op schoonheid.


Het korte schakelpookje en de remmen zijn geen toonbeeld van sportiviteit maar laten zich redelijk aanvoelen. Eerst lijken de remmen wat vaag, maar wie harder trapt kan rekenen op ruim voldoende stopkracht (ABS is niet standaard). Ook de besturing is wat aan de lichte kant; niet sportief, maar wel prettig op de lange afstand. De stoelen geven goede zijdelingse steun maar blijken op diezelfde lange afstand juist vermoeiend.


Met een ruim dashboardkastje, bergruimte in de middenconsole, netten in de deuren en een redelijke bagageruimte blijkt dat bij deze Italiaan functie wel degelijk voor vorm ging. De Barchetta hoort tot de meer praktische auto's onder de tweezits-cabrio's.

De Fiat Barchetta is een zeer origineel vormgegeven tweezits-cabriolet met een knipoog naar de klassieke sportwagens. De auto is vooral geschikt om mee te toeren en af-en-toe een feestje te bouwen. Omdat de motor niet de stilste is, is de verleiding groot te weinig toeren te maken. Dankzij een systeem van variabele kleptiming geeft de motor boven de 3.000 toeren altijd thuis, daaronder bestaat het risico de motor pardoes af te laten slaan.


Met veel bergruimte en een prachtige kapconstructie is de Barchetta geschikt om het hele jaar lang mee te rijden. Maar een cabriolet wordt vooral gekocht uit emotie. De zeer originele Italiaanse vormgeving, nette prestaties en het voldoende uitrustingsniveau maken de Barchetta tot een interessante auto die na 5 jaar nog niet vervangen hoeft te worden. Het is een prima ontwerp dat anno 2000 nog steeds mee komt.

BRON:Autozine.nl

https://www.autozine.nl/fiat/barchetta/rij-impressie